Właściwości złota: ciekawostki

Wśród wielu niesamowitych właściwości złota, poza unikalnymi cechami fizycznymi i chemicznymi znajdziemy także inne właściwości – antyseptyczność i biologiczna wchłanialność.

Wśród wielu niesamowitych właściwości złota, poza unikalnymi cechami fizycznymi i chemicznymi znajdziemy także inne właściwości – antyseptyczność i biologiczna wchłanialność. Złoto ponadto jest nietoksyczne, nie ma również smaku ani zapachu. Nic dziwnego więc, że od najdawniejszych czasów nadawano temu pierwiastkowi nadprzyrodzoną niemal moc i lecznicze działanie. W przeszłości złotem w rozmaitych formach próbowano leczyć choroby weneryczne, trudno gojące się rany, padaczkę, choroby mózgu, chandrę i wiele innych przypadłości. Współcześnie, wraz z rozwojem nauki i techniki okazało się, że złoto rzeczywiście posiada prozdrowotne właściwości. Ma dobroczynny wpływ na układ pokarmowy i krążenie krwi, wzmacnia układ immunologiczny, znajduje zastosowanie w leczeniu chorób o charakterze reumatycznym, zakaźnym czy dermatologicznym. To (między innymi) z powodu tych właściwości złoto szybko trafiło także na stoły, jako składnik potraw i napojów. Spożywali je starożytni Chińczycy, Persowie, Arabowie i Egipcjanie, z czasem jadanie złota rozpowszechniło się także w Europie. Przyswajano je w formie płatków, proszku, soli złota, także w postaci roztworów i nalewek.

Złoto jadalne – zastosowanie

Polska nie jest wyjątkiem, jeśli chodzi o spożywcze i lecznicze zastosowanie złota. Goldwasser, czyli likier ziołowy zawierający płatki złota produkowano w Gdańsku przynajmniej od 1598 roku. Jego amatorami byli i Zygmunt II August, i Piotr I, i Katarzyna Wielka, i Ludwik XIV. Koncepcja, by wykorzystywać płatki złota w celach spożywczych nie zdewaluowała się i jadalne złoto można kupić po dziś dzień. Stosuje się je do ozdabiania potraw, drinków czy deserów. Spotykane jest najczęściej w formie proszku (pudru), płatków i folii. Złotem jadalnym w pudrze zwykle posypuje się desery (doskonale komponuje się z czekoladą), zdobi się nim również naczynia, np. kieliszki i pucharki. Płatki z kolei stosowane są jako składnik przy wyrobie napojów i do dekoracji dań, folia zaś – do całościowych dekoracji potraw. Choć jadalne złoto nie ma większego wpływu na walory smakowe ozdobionych nim dań, to jednak sama świadomość zajadania się tym drogocennym metalem czyni już daną potrawę wyjątkową. A tymczasem producenci złota jadalnego poszukują już nowych kierunków rozwoju, wprowadzając na rynek wyroby aromatyzowane, na przykład waniliowe, o smaku limonki czy trufli.